Je Veux y Croire

Tout ce temps, cachée dans mes pensées
Tout ce temps, sans jamais y croire
Tant d'années, si loin de ce monde et de la verité
Me voilà, sous le ciel étoilé
Je suis là, et soudain je vois
L'avenir s'est éclairé, ma vie est à l'endroit

Et je suis toute éblouie
Car enfin la brume s'est levée 

Et je suis toute éblouie
Les lumières scintillent partout
L'air est doux, je me réjouis
De sentir le monde avancer
Maintenant, tout semble différent
Je veux croire en vous.

Tout ce temps, à rêver jour et nuit
Tout ce temps, à chasser l'ennui
Tant d'années, sans voir ni comprendre
Le monde et la vraie vie
Elle est là, sous le ciel étoilé
Je la vois, et soudain je sais
L'avenir s'est éclairé, je devine où je vais!

Et je vois dans ce regard

Que le voile enfin s'est levé

Et je vois dans ce regard

Que les lumières brillent pour nous

Et dans la douceur du soir
Je sens que le monde a changé

Maintenant, tout semble différent
Je veux croire en vous
Je veux croire en nous.

Je veux croire en vous

Ikhlas

“Apabila mereka melihat keikhalasan di dalam keikhlasannya, maka keikhlasan mereka itu memerlukan keikhlasan lagi”

Ikhlas. Satu kata yang gampang diucapkan tapi susah diterapkan. Ikhlas ini punya temen yang sama sama tipikal “susah diterapkan gampang diucapkan” ,namanya sabar. Walau ngedapetinnya susah, tapi kalau dua duanya dimiliki manusia, menurut saya dia orang yang paling bahagia di dunia. Haha well, paling enggak dia tahu cara paling gampang untuk buat dirinya sendiri bahagia :’). Sabar tak bertepi, Ikhlas tak berujung.

Misalnya aja, HP ilang, asma tiba tiba jadi sering kambuh, screen protector HP kesayangan dirusak adek, rencana liburan meleset, gajadi jadi ambil ekstensif di IFI gara-gara yang minat kurang, kecelakaan mobil. Satu kejadian ga enak aja  rasanya udah paling merana di dunia ini. Ngerasa yang ujiannya paling gede seantero umat adam.

Terus akhir akhir ini saya mikir, bleh ujian hidup mah sebenernya sederhana. Gak ada yang rumit, ya asal itu tadi, sabar dan ikhlas. Kehilangan demi kehilangan, ketika misalnya kita menerapkan apa itu ikhlas tadi, insyaallah Allah akan memberikan pengganti yang lebih baik, jauuuuh lebih baik.  Apalagi, ini nih yang paling sering didenger “Tuhan tidak akan memberikan ujian yang melampaui batas kemampuan hamba-Nya”. Percaya aja, sebenernya kondisi seberat apapun pasti bisa dilalui. Manusia itu makhluk yang kuat dan ditakdirkan untuk survive. Kadang manusia nggak tahu seberapa kuat dia, sampai jadi kuat hanya satu-satunya pilihan yang dia punya.

Mungkin saya kurang sabar, mungkin saya kurang ikhlas. Jadi ujian buat saya ya khusus buat kekurangan yang ada di saya ini. Kalau mau sabar, ya harus dihadapkan dengan ujian. Kalau mau ikhlas, ya harus dimulai dari menikmati ujian yang diberikan. Kalau begitu, Najma, kurang-kurangilah mengeluh, kurang kurangi menampilkan muka sedang banyak masalah, kurang-kurangi mood senggol bacok anda.  Syukuri semua ujian yang diberikan Tuhan, sebenarnya dari semua ujian yang diberikan-Nya, Tuhan ingin menjadikan kita manusia yang lebih baik lagi.  Ketika kita mampu melewatinya, terseok seok sekalipun, pasti rencana-Nya lebih indah dari yang kita bayangkan. Tuhan tidak pernah ingkar janji :)